Hep O Karanlıktayım

Uzakta çok uzakta bir sevgi var içimde...Henüz adı koyulmamış,olmak ve olmamak arasında hayalden uzak ama gerçeğe yakın olmayan bir sevgi.Belirsiz ama acı veren,bazen belirli mutlu eden,kime ait olduğu bilinmeyen...
Ne zaman yalnız kalsam ağlatır beni bı sevgi.uUzaklara çağırır ben istemesemde,peşinden giderim kim olduğunu bilmesemde.Geri dönüş zordur bilirim;karanlık dolu bir yol bu.etraf uyuyor,etraf sessiz..Tıpkı korkulu bir rüya gibi;bağırırsın ses yok,yardım istersin sana uzanan bir el yok,çevrende seni esir alan o karanlıktan başka hiçbir şey yok.Kısa bir süre sonra sen de yok olursun.Kimi zaman gerçek yaşama döner,kimi zaman da o karanlıkta boğulursun.Çırpınarak can vermek...Ne korkunç,ne korkunç o zaman da bir el görmemek.Bir yüz;gülen bir yüz,bir ses;"seviyorum, gel"diyen bir ses...
Yine yalnızım,çağırıyor beni "gel" diyor."Bu sefer korku yok,sessizlik yok,uyumak yok.Sen gel yeter ki gel.Söz veriyorum mutlu olacaksın;çok mutlu.Bu sefer boğulmayacaksın,yanında ben varım.Sana uzanacak ellerim.Gülen yüzümü yalnızca sen göreceksin.Gözlerim sana bakacak,diyorumya çok mutlu olacaksın."Yeniden inanıyor peşinden gidiyorum(bilmezmiş gibi).Söylenenler yalan,gülen yüzüm asık,çarpan kalbim durgun...Sen yoksun ,verdiğin sözler yok.O korkunç rüyadayım,bağırıyorum gelmiyorsun.Çünkü sen yoksun ; sana ait tek bir parça bile yok.
Sana inanmak yok artık.Gelmiyorum.Beni elbet bir gün seveceğine inansam ,senin yanında olmaktan artık korkmasam bile bir daha gelmeyeceğim.Hem sen kimsin nesin bilmiyorum ki.Karanlıkta beni çağıran titrek sesin var sadece.Gözlerini tahmin etmek istiyorum,yüzünü de.Beni kurtaracağına söz verdiğin o ellerini de...Ama olmuyor.Aklıma hiçbir şey gelmiyor.Niye bilmiyorum ama bunlara rağmen seni seviyorum.Kimsin,nesin,seni neden seviyorum...soruyorum ama bir türlü cevap alamıyorum.Acaba gerçekten bir sevgimi bu merak da ediyorum.
Birçok cevapsız soru ver tek bir gerçek var aslında.Düşünmem biraz zaman alıyor;düşünüyorum düşünüyorum...Ve buluyorum: Seviyorum;karanlığı,yalnızlığı,özlemi,korkuyu,umutla beklemeyi,yalanlardan bile mutlu olmayı...seviyorum.Sadece tümüne bir ad koyamıyorum.Birgün öğrenmek umudyla bekliyorum ve hep bekliyor olacağım.Adını söylemek istersen her zamanki karanlık yerde ibr ömür boyu beklerim seni.Ne olduğunu öğrenmek için,senin için...Bir gün gel ben hep aynı yerdeyim.

TUÇE AYGÜN