18 Şubat 2011 Cuma

hayat "kendi"nle devam ediyor

kendisiyle yüzleşmesi gerekir bazen insanın çünkü yaşarken bir şeyleri ikinci plana atılan hep "kendi" olur..bir şeyler sırf istediğiniz gibi yürüsün diye ya da öyle yürümediği halde kendinizi buna inandıracak bahaneler bulmanın adıysa "kendini kandırma"dır..verilecek karar zordur belkide yıkıcıdır ama taşıdığından fazlası olabilir miki..verdiğin kararın bir "sonra psikolojisi" vardır..buda yorgunluğun verdiği bir şey olsa gerek o kadar yorgun hissedersinki yemek,içmek,uyumak bile külfet..

sessizce çekip gitmek..başka türlü olmaz zaten..sindire sindire gidiyorum olmuyo işte..bi an geliyo..işte o bi anda oluyo bitiyo..çok insan oluyo yanında..iyiki varlar dedirtircesine...arada bi hepsi olsun konuş istiyosun,arada bi sadece susmak..sessizliğini korunak neyin nesiyse sadece susabileceğin bir yere gitmek istemek..uzanmak sedece uyumak ya da amaçsızca uzanmak..dinlenmek belkide uzun zamandan sonra düşünmmemek..

bundan sonrasını düşünmemeye çalışıyosun..bundan sonra diye bir şey yok..geldiği zaman "an" olacak ve yaşayacaksın zaten..acısını çıkarmak istesende yorgunluğunun işte oda pak mümkün gözükmüyo bir süre yorgun kalıyosun,yıpranmış ve tükenmiş..

"kendi"n buna çok seviniyo ama çünkü uzun zamandır "kendi"ni dinlememiştin,onunda sana ihtiyacı olabileceğini  düşünmemiştin belkide..ama "kendi"nle başbaşasın artık...hayat "kendi"nle devam ediyor...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder